Saturday, August 10, 2013

ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಟೈಗರ್

        
  ಅಪ್ಪಾಜಿ, ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಏನೋ ಆತು ಎಂದು ನನ್ನ ಮಗ ಆಕಾಶ್ ಓಡೋಡುತ್ತ ಬಂದ. ನನಗೋ ಗಾಬರಿ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಂಡೊಡನೆ ಬಾಲ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ, ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊಗ ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಏನಾಯ್ತೋ ಎಂದು ಆತಂಕವಾಯ್ತು. ಟೈಗರ್ ಯಾರು ಅಂತ ಅದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಹೇಳಲೇಬೇಕು.
          ೧೧ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಸೊಂಡೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೋಳಿ ಫಾರ್ಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಟೈಗರ್ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಮರಿ ತನ್ನ ಇತರ ಸಹೋದರರೊಂದಿಗಿತ್ತು. ನಾಯಿಯನ್ನು ಸಾಕಲೇಬೇಕೆಂದು ಮನೆಯವಳ ವಿರೋಧವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಸೊಂಡೂರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಚುಚುಚು ಎಂದು ಕರೆದೊಡನೆ ಯಾವ ಮರಿಗಳೂ ತಿರುಗಿ ನೋಡದಿದ್ದರೂ ಒಂದು ಮರಿ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬಂತು. ಅದರ ಮುಸುಡಿಯೋ ಕಪ್ಪಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕರೆದ ತಕ್ಷಣ ನಿಮ್ಮ ಬಳಿ ಬರುವ ನಾಯಿಮರಿಯನ್ನೇ ಸಾಕಿರಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲೋ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದು ನೆನಪಾಯ್ತು. ಸರಿ ಅದನ್ನ ತಂದೆ. ಮನೆಯವಳು ಮೊದಲಿಗೆ ವಿರೋಧಿಸಿದರೂ ನಂತರ ಅದನ್ನೇ ತೀರ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನೇ ವಿರೋಧಿಸತೊಡಗಿದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಟೈಗರ್ ಎಂದೇ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದೆವು. ಪುಟ್ಟದಾಗಿದ್ದಾಗ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಮಲಗುವ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ಬಂದು ತಾನೂ ತಲೆದಿಂಬಿಗೆ ತಲೆಯಿರಿಸಿ ಮಲಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಸೇಶಿಯನ್ ನಾಯಿಯ ಕ್ರಾಸ್ ಮಾಡಿದ ಮರಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಕಿವಿ, ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಕಪ್ಪು ಪಟ್ಟೆ, ತುಂಬುಕೂದಲಿನ ಬಾಲ ಎಲ್ಲ ಅಲ್ಸೇಶಿಯನ್ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ಟೈಗರ್ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಸದಸ್ಯನಾಗಿಬಿಟ್ಟ. ಇದುವರೆಗೂ ಟೈಗರ್‌ನನ್ನು ನಾಯಿ ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಬಾರೋ ಹೋಗೋ, ಎಂದೇ ಕರೆಯುವುದು.

           ಎಷ್ಟೊ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಹಾವು ಕಾಣಿಸಿದಾಗ ವಿಪರೀತ ಬೊಗಳಿ ಟೈಗರ್ ನಮ್ಮನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ನಾವು ಒಳಗೆ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಆತನನ್ನು ಮರೆತಾಗ ಸಂಕಟಪಟ್ಟು ಕುಯ್ಯೋ ಎಂದು ಅರಚಿದ್ದಾನೆ. ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಸೌತೆಕಾಯಿ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ನನ್ನ ಪತ್ನಿ ಸಂತೆಯಿಂದ ಸೌತೆಕಾಯಿ ತಂದು ಒಳಗೆ ಹೆಚ್ಚತೊಡಗಿದೊಡನೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವೇ ನಡುಗುವಷ್ಟು ಟೈಗರ್ ಬೊಗಳತೊಡಗುತ್ತಾನೆ. ವಾರಕ್ಕೆ ಸರಿಸುಮಾರು ೧ ಕೆಜಿಯಷ್ಟು ಸೌತೆಕಾಯಿ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.
ಆಗಾಗ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಕಾಯಿಲೆ ಬಂದದ್ದೂ ಉಂಟು. ಆಗ ಡಾಕ್ಟರ್‌ನ್ನು ಕರೆಸಿರುತ್ತೇವೆ. ಮೊದಲಿಗೆ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಹಕರಿಸುವ ಟೈಗರ್, ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಕಂಡೊಡನೇ ಓಡಿಹೋಗಿ ಮಂಚದ ಅಡಿಗೆ ಸೇರಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ನಾವೇ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ರಮಿಸಿ, ಮುದ್ದುಮಾಡಿದ ನಂತರ ಇಂಜಕ್ಷನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಇದುವರೆಗೂ ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಮಾಡುವಾಗ ಗುರ್ರ್ ಅನ್ನುವದಾಗಲೀ, ಕಚ್ಚುವುದಾಗಲೀ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಂದಾಗ ಇಂಜಕ್ಷನ್ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಓಡಿಹೋಗಿ ಮೂಲೆ ಸೇರುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಆತನ ಕೈ, ಕಾಲು ನಡುಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಡಾಕ್ಟರ್ ಅಂತೂ ಎಂಥಾ ನಾಯಿ ಸಾಕೀರಿ ಸಾರ್, ಅದಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆ ಇದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನನಗೇ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತೆ ಎಂದರು. ನಾನು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದರೆ ಆತನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸದಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಒಳಗೆ ಪ್ರವೇಶವೇ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ತಂದೆ ಇದ್ದಾಗಲೂ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಯಾರಾದರೂ ಏನ್ರೀ ಇಷ್ಟೊಂದು ಬೇಕರಿ ಐಟೆಮ್ಸ್ ತೊಗೊಂಡಿದ್ದೀರಿ ಎಂದರೆ, ಹೌದ್ರಪ್ಪ ನನಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆಗೆ ಟೈಗರ್ ಒಬ್ಬನಿದ್ದಾನೆ. ಆತನಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಒಯ್ಯದೇ ಇದ್ದರೆ ನನ್ನನ್ನ ಮನೆಯೊಳಗೇ ಬಿಡೊದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ತಂದೆ ನಿಧನರಾದ ದಿನ ಹಾಗೂ ೨ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಟೈಗರ್ ಏನನ್ನೂ ಊಟ ಮಾಡದೇ ದು:ಖದಲ್ಲಿಯೇ ಮಲಗಿದ್ದ. ಆತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಸೌತೆಕಾಯಿ, ಬೇಕರಿ ತಿಂಡಿಯನ್ನು ಹಾಕಿದರೂ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಿನ್ನದಿರುವುದು ನೋಡಿಯೇ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದರು.

               ಇಂತಹ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಮೊನ್ನೆ ಕಾಯಿಲೆಯಾಗಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಪಶುಚಿಕಿತ್ಸಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಸಹಾಯಕ ಬಂದಿದ್ದ. ಅದೇನು ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಮಾಡಿದನೋ ಏನೋ, ಆತ ಹೋದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೇ ಟೈಗರ್ ಸಂಕಟದಿಂದ ಸುತ್ತುಹಾಕತೊಡಗಿದ, ಮೈಯನ್ನು ಮಣಿಸಿ ತೂರಾಡತೊಡಗಿದ. ನಾಲಗೆಯನ್ನು ಹೊರಚಾಚಿ, ಕಣ್ಣನ್ನು ಬೆಳ್ಳಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ ನನಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಿಸಲಾಗದ ಸಂಕಟ ಸುರುವಾಯ್ತು. ಆಗಲೇ ನನ್ನ ಮಗ ಆಕಾಶ್ ಓಡಿ ಬಂದು ಅಪ್ಪಾಜಿ ಟೈಗರ್‌ಗೆ ಏನೋ ಆತು ಅಂದದ್ದು. ಸಹಾಯಕನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೆ ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ್ ಬಂತು. ಆಗ ರಾತ್ರಿ ೧೧ ಗಂಟೆ. ಏನು ಮಾಡಬೇಕಪ್ಪ ಅಂತ ಕೊನೆಗೆ ದೇವರ ಅಂಗಾರವನ್ನು ಟೈಗರ್‌ನ ಹಣೆಗೆ ಹಚ್ಚಿದೆವು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಟೈಗರ್ ಸುತ್ತಲೂ ಕುಳಿತು ದೇವರನ್ನು ನೆನೆಸಿದೆವು. ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಸಹಾಯಕ ಗುಂಡಣ್ಣ ಎಂಬ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬನಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದೆವು. ಆತ ಆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲೇ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಸರ್, ಗಾಬರಿ ಆಗಬ್ಯಾಡ್ರಿ, ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಡೋಸ್ ಜಾಸ್ತಿ ಆದಂಗೆ ಕಾಣ್ತದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲು ಕೊಡ್ರಿ ಕುಡಿಸೋಣ ಎಂದ. ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಮಾಡಿ ಟೈಗರ್‌ನ ಬಾಯನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ಚಮಚದಿಂದ ಹಾಲನ್ನು ಹಾಕಿದೆವು. ೧ ಗಂಟೆ ಕಳೆದ ಮೇಲೆ ಟೈಗರ್ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿನಂತಾದ, ಹಾಲು ಕುಡಿಯಲು ಸುರು ಮಾಡಿದ. ನಮಗೆಲ್ಲ ಆಗ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಯ್ತು. ಈಗ ಟೈಗರ್ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿನಂತೇ ಎಲ್ಲ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕಂಡೊಡನೇ ಬಾಲ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ ಏನನ್ನಾದರೂ ಕೊಡಿ ಎಂದು ಗೋಗರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಸೌತೆಕಾಯಿ ತಂದರೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ನಡುಗುವಂತೆ ಬೊಗಳತೊಡಗುತ್ತಾನೆ.